Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (30-9-2012) ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΠΑΝΤΕΛΙΔΗΣ - ΔΕΝ ΤΑΙΡΙΑΖΕΤΕ ΣΟΥ ΛΕΩ



 Μπορεί να χάνεσαι και στην δική του αγκαλιά,
 μπορεί να λιώνεις και με τα δικά του τα φιλιά,
μπορεί να νιώθεις όπως τότε ασφαλής μαζί του,
μα σε ρωτάω αυτός μπορεί να δώσει τη ζωή του..
Δεν ταιριάζετε σου λέω τόσο αντικειμενικά στο λέω
 κι άσε οι φίλες σου να λένε το αντίθετο..
 Ξέρεις μάτια μου που μένω κι όσο δίνεσαι θα περιμένω
 από αντίδραση το ξέρω το έκανες και αυτό..
 Μπορεί να καίγεσαι και στην δική του την ματιά
μπορεί να έχει χιούμορ και άλλα τόσα περιττά
 μπορεί να νιώθεις σαν παιδί όταν ξυπνάς μαζί του
μα σε ρωτάω,αυτός μπορεί να δώσει την ζωή του..

Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2012

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (29-9-2012) SHAYA- ΛΕΝΕ


Λένε εμείς για όλα φταίμε Μας κάνουνε και κλαίμε Λένε μεγάλα λόγια για να πέσεις Όλα υποσχέσεις, δεν ξέρουν από σχέσεις Θέλουν για ρόλο να μας έχουν Όλες πίσω τους να τρέχουν Θέλουν σαν Θεούς να τους κοιτάμε Ψέματα πολλά, ναι, δεν ξέρουν να αγαπάνε Ν' αγαπάνε Ποιος νομίζεις πως είσαι, να μην προσποιείσαι! Ποιος νομίζεις πως είσαι, την μάσκα ρίξε, ποιος είσαι δείξε Ποιος νομίζεις πως είσαι, να μην προσποιείσαι! Ποιος νομίζεις πως είσαι, μην το αρνήσε, ποιος είσαι δείξε Ίσως μια μέρα καταλάβουν Να μάθουν ότι χάνουν Ίσως, να δώσουν, να μην πάρουν Να σκέφτονται τι κάνουν πριν να μας το κάνουν Λένε... Κι εμείς που τους ακούμε Σαν πιόνια ειπακούμε Λένε και χωριά τους δε ζούμε Κι όλο δεν μπορούν να πάνα, γαμηθουνε

Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (28-9-2012) DEMY-ΠΟΣΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ



Πως αλλάζει η εποχή αρκεί να βρίσκεσαι εσύ δίπλα μου,πιάσε τα χέρια μου
 λοιπόν σήκωσέ με απ το κενό και μίλα μου. Πως αλλαζει η εποχη με ενα σου
φιλή με ενα μόνο νεύμα σου,όπως χτίζεις την ζωή έτσι απ την αρχή πάρε με στο ψέμα σου Κοίτα πόσες χιλιάδες καλοκαίρια κοιμώνται μες τα δυο σου χέρια και ξύπνα τα όλα με ενα χαδι με ενα άγγιγμα. Κοίτα πόσες χιλιάδες καλοκαίρια ανοιγω με τα δυο σου χερια ποσες χιλιαδες σ αγαπω ερωτευμενα θα σου πω ποσες χιλιαδες σ αγαπω ερωτευμενα θα σου πω. Πως φωτιζονται οι σκιες οταν ναι μου λες με όλα σου τα βλέμματα ετσι χτιζονται οι χαρες πανω στις πληγες τωρα πια το έμαθα. Κοίτα πόσες χιλιάδες καλοκαίρια κοιμώνται μες τα δυο σου χέρια και ξύπνα τα όλα με ενα χαδι με ενα άγγιγμα. Κοίτα πόσες χιλιάδες καλοκαίρια ανοιγω με τα δυο σου χερια ποσες χιλιαδες σ αγαπω ερωτευμενα θα σου πω ποσες χιλιαδες σ αγαπω ερωτευμενα θα σου πω.

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (25-9-2012) ΜΠΛΕ- Σ΄ΑΓΑΠΩ



Τρεις το βράδυ και ανησυχώ, σβήνω, ανάβω, βγάζω καπνό
 Λιώνει το αυτί μου, πάνω σε ένα μαύρο ακουστικό 
Ρίχνω ματιές στα κλεφτά, βλέπω σκιές και μετά
Με πλησιάζεις, όλα μ' όλα είναι δυνατά Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ
Θέλω να πιω τη φωνή σου, να γράψω "ΝΑΙ" στο κορμί σου Πέφτεις αργά,
ένα αστέρι έχω αγκαλιά Πάνω σου ζω και πεθαίνω, λύνω κουμπιά, ομορφαίνω
Δεν μιλάς γιατί μια υγρή ανάσα τι να πει Σ' αγαπώ... Μια μελανιά που χορεύει,
πιάνει ρυθμό, αγριεύει Βάζω ψυχή, βάλε τώρα εσύ τη μουσική Μπαίνει το φως,
ξημερώνει, το πρωινό με σκοτώνει Τι σου ζητώ, μόνο δέκα νύχτες κι ας χαθώ
Σ' αγαπώ...

Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (23-9-2012) ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΜΑΛΑΜΑΣ - ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ


Στίχοι: Σωκράτης Μάλαμας Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας Δε θέλω πια να σκέφτομαι τα ίδια και τα ίδια Σα να 'ταν όλα ψέμματα στάχτες κι αποκαΐδια Θέλω ανοιχτά παράθυρα να με χτυπάει αέρας Να΄χω το νου μου αδειανό Να΄χω και πρίμο τον καιρό Δε θέλω πια να μου μιλάς για όσα έχεις ζήσει Δε χάθηκε κι ο κόσμος πια το τζάμι αν ραγίσει Θέλω να'ρθεις και να με βρεις να κάτσεις να τα πούμε Πως νιώθουμε παράφορα Πως ζούμε έτσι αδιάφορα Δε θέλω να πικραίνεσαι τις Κυριακές τα βράδια Χωρίς αυτή τη σκοτεινιά τα χρόνια μένουν άδεια Θέλω να φύγεις να σωθείς να πάψεις να γκρινιάζεις Να ξεχαστείς στη διαδρομή ποιος ήσουν και πώς μοιάζεις Έτσι θα σ'αγαπώ πολύ και θα σε βλέπω λίγο Σα μια γυναίκα μακρινή Που αγάπησα πριν φύγω Δε θέλω να πικραίνεσαι τις Κυριακές τα βράδια Χωρίς αυτή τη σκοτεινιά τα χρόνια μένουν άδεια

Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (22-9-2012) ΛΑΥΡΕΝΤΗΣ ΜΑΧΑΙΡΙΤΣΑΣ-ΜΑΤΙΑ ΔΙΧΩΣ ΛΟΓΙΚΗ



Στίχοι: Ισαάκ Σούσης
Μουσική: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας

Είναι τα μάτια σου ένας διάδρομος παλιός δάκρυα πνιγμένα
ξεφλουδίζουνε τους τοίχους που ένας ένοικος αθόρυβος κρυφός
αντί συνθήματα ζωγράφισε με στίχους Και μέσα υπάρχουν τα σκαλιά
 που οδηγούν σ' ένα υπόγειο με παιχνίδια χαλασμένα όσα οι άνθρωποι
 βαριούνται και ξεχνούν μετά τη χρήση τα φορτώνουνε σε σένα Μου λες
 τα μάτια σου να μη τα αγαπώ και να μη πάψω να πιστεύω στα δικά μου μα
 αυτά τα μάτια όπου χαθώ κι όπου βρεθώ τα έχω πίσω μου και μέσα και
 μπροστά μου Μέσα στην ίριδα ανάβει μια φωτιά που κάθε άστεγο και άνεργο
 ζεσταίνει κι η καλοσύνη τους απλώνει σαν λαδιά να μαλακώσει μιαν ανάγκη
πετρωμένη Σ΄αυτά τα μάτια δεν υπάρχει λογική όσο βαθιά κι αν τα κοιτάζω
 μ΄αγαπούνε της ιστορίας πυρπολούν τη φυλακή στα παραμύθια και στ' αστέρια
να με βρούνε

Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (21-9-2012) ΕΛΕΝΗ ΒΙΤΑΛΗ-ΤΟ ΔΙΧΤΥ



Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος

Κάθε φορά που ανοίγεις δρόμο στη ζωή μην περιμένεις να σε βρει το
μεσονύχτι έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει μονάχος βρες την άκρη της κλωστής κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι μονάχος βρες την άκρη της κλωστής κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι Αυτό το δίχτυ έχει ονόματα βαριά που είναι γραμμένα σ' επτασφράγιστο κιτάπι άλλοι το λεν του κάτω κόσμου πονηριά κι άλλοι το λεν της πρώτης άνοιξης αγάπη Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει μονάχος βρες την άκρη της κλωστής κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι μονάχος βρες την άκρη της κλωστής κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (20-9-2012) ΑΛΚΙΝΟΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ-ΟΝΕΙΡΟ ΗΤΑΝΕ



Στίχοι-Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης

Ο ουρανός ανάβει τα φώτα τίποτα πια δεν θα 'ναι όπως πρώτα
 Ξημέρωσε πάλι Ξυπνάω στο φως,τα μάτια ανοίγω για λίγο
 νεκρός,χαμένος για λίγο Ξημέρωσε πάλι Κι έχεις χαθεί μαζί
 με τον ύπνο, μαζί με του ονείρου τον πολύχρωμο κύκνο Μην
 ξημερώνεις ουρανέ Άδεια η ψυχή μου,το δωμάτιο άδειο κι από
 τo όνειρό μου ακούω καθάριο το λυγμό της να λέει όνειρο ήτανε,
όνειρο ήτανε Θα ξαναρθείς μόλις νυχτώσει και τ' όνειρο πάλι την
 αλήθεια θα σώσει Θα 'μαι κοντά σου Μόνο εκεί σε βλέπω καλή
 μου, εκεί ζυγώνεις κι ακουμπάς τη ψυχή μου με τα φτερά σου Μα
 το πρωί χάνεσαι φεύγεις, ανοίγω τα μάτια κι αμέσως πεθαίνεις Μην
ξημερώνεις ουρανέ Άδεια η ψυχή μου,το δωμάτιο άδειο κι από τo
όνειρό μου ακούω καθάριο το λυγμό σου να λέει όνειρο ήτανε, όνειρο ήτανε

Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (19-9-2012) ΠΕΜΥ ΖΟΥΝΗ-ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ



Στίχοι-Μουσική: Βασίλης Δημητρίου

Για τα μάτια σου μόνο,για τα μάτια σου οι καρδιές που χτυπάνε και
σεργιάνι δεν πάνε, αχ, τα μάτια σου ! Για τα μάτια σου μόνο, για τα
μάτια σου οι φωνές που πετάνε κι ένα βλέμμα ζητάνε, αχ, τα μάτια σου!
 Μια ζωή να καίγομαι μόνη ο δικός σου καημός να με λειώνει. Τόσα
 βράδια κι εγώ πάντα μόνη, ο δικός σου καημός δεν τελειώνει. Για τα
 μάτια σου μόνο, για τα μάτια σου τις βραδιές που σε ψάχνω και για
σένα ρωτάω, για τα μάτια σου ! Για τα μάτια σου μόνο, για τα μάτια σου,
σαν τρελή που γυρνάω και δεν ξέρω που πάω, για τα μάτια σου! Μια ζωή
 να καίγομαι μόνη ο δικός σου καημός να με λειώνει. Τόσα βράδια κι εγώ
 πάντα μόνη, ο δικός σου καημός δεν τελειώνει. Για τα μάτια σου μόνο,
 για τα μάτια σου…

Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (18-9-2012) ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΑΚΗ-ΖΩΗ ΚΛΕΜΜΕΝΗ



Στίχοι: Σταμάτης Σπανουδάκης
Μουσική: Σταμάτης Σπανουδάκης

Ίσως εκείνο που ζητάς εγώ να μην το έχω κι απ' ό,τι ονειρεύτηκες
 εγώ πολύ ν' απέχω. Ίσως να μη σου φτάνω εγώ γιατί πολλά ζητούσες
 μα θα 'ταν όλα αλλιώτικα αν λίγο μ' αγαπούσες. Μη μ' αποφεύγεις
μάτια μου μη με κοιτάς σαν ξένη ζωή που δε μοιράζεται είναι ζωή
κλεμμένη. Ίσως να σε κρατάει εδώ μονάχα η συνήθεια μα όσα κι αν
 μου 'πες ψέμματα σ' αγάπησα στ' αλήθεια

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (17-9-2012) ΠΥΞ-ΛΑΞ-YOU GET IN LOVE ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΗ ΣΟΦΙΑ!



Η Σοφία η δικιά μου δε συμμαζεύεται μία τσούλα είναι του δρόμου που
 τρελαίνεται απ' τη μία παίρνει εμένα και συνεπαίρνεται απ' την άλλη
σπρώχνει εμένα κι από άλλον σπρώχνεται Η Σοφία η δικιά μου ζει με
αποβράσματα πόσο θέλει να ξεφύγει και την πιάνουν κλάματα δεν
εσπούδασε αρτίστα μα τα ψέματα ξεχειλίζουνε οι τσέπες της με κέρματα
You get in lo-ve everybody loves you Η Σοφία η δικιά μου σαν γκαρσόνα
φέρνεται που σερβίρει τους πελάτες δίχως να τους δένεται και στον ένανε
να λέει πως τον άλλον σκέφτεται κι όταν όλους τους τυλίξει φεύγει κι
έρχεται Η Σοφία η δικιά μου πιάνει τα μηνύματα κι απ' το Amsterdam μου
 στέλνει κρύα χαιρετίσματα πως παντρεύεται μου λέει κάποιον που αγάπησε
κι ό,τι είχαμε οι δυο μας μια για πάντα τσάκισε Η Σοφία η δικιά μου φέγγει
ξημερώματα πάλι τσίμπησε νωρίς μπαγιάτικα δολώματα κι όταν όλοι την
χλευάζουν τότε μ' ονειρεύεται σαν διαρρήκτης που ένα μπάτσο ερωτεύεται

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (15-9-2012) ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΜΑΛΑΜΑΣ- ΣΤΑ ΕΙΠΑ ΟΛΑ



Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας

 Πολλές φορές σου μίλησα Με χρώματα στο στόμα
Στο είπα, όσα έμαθα Τα έμαθα με το σώμα
Μισός ψυχή μισός κορμί Κι η πείνα μου θηρίο
Μισή ζωή σπατάλησα να ζήσουν και τα δύο
 Όσα κομμάτια κι μπορέσεις να ενώσεις
Δεν θα σου φτάσουν μια στιγμή για να με νιώσεις
 Στα είπα όλα - Φίλα με τώρα
 Με αγαπούσε το νερό Μα ο ουρανός με ζούσε
Κι όταν μετρούσα τι μπορώ Η γη δεν με χωρούσε
Κυνήγησα τις ομορφιές Μα μ' έκλεψε η λύπη
Οι αλήθειες μου: εσύ όταν κλαις Και της καρδιάς μου οι χτύποι
 Όσα κομμάτια κι μπορέσεις να ενώσεις
Δεν θα σου φτάσουν μια στιγμή για να με νιώσεις
 Στα είπα όλα - Φίλα με τώρα

Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (14-9-2012) ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥ-ΑΓΙΟΣ Ο ΕΡΩΤΑΣ


Ξεροί καημοί και νερό θαλασσινό το σώμα σου κόλλησε στο σώμα μου
με τον πανσέληνο πόνο του χειμώνα. Ακούς νερά που χύνονται στα μέσα
των ποδιών σου; Ανάμεσα στα όνειρα σπαράζει η ζωή μας, ανάμεσα στα
όστρακα παφλάζει η καρδιά μας. Άγιος ο Έρωτας, άγιος καημός δικός μου
 και ο Αύγουστος με τις μεγάλες μνήμες. λέω μάτια μου κι αστράφτει κεραυνός
 θέλω θάλασσα κι ανοίγει ουρανός. Πάνω από την θάλασσα, στη μεριά του ανέμου
 στα μαύρα ντύνεσαι κι ανοίγεις το σκοτάδι σηκώνεις τα άστρα σε χορό και το κορμί
 μου σ' άγριο ποτάμι. Άγιος ο Έρωτας, άγιος καημός δικός μου και ο Αύγουστος με
τις μεγάλες μνήμες. λέω μάτια μου κι αστράφτει κεραυνός θέλω θάλασσα κι ανοίγει ουρανός.

Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2012

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (13-9-2012) ΜΕΛΙΝΑ ΑΣΛΑΝΙΔΟΥ-ΝΑΙ ΘΑ ΠΩ


Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Νίκος Αντύπας

Ναι θα πω αφού με ξέρω πάλι Ναι θα πω και με μονό σανδάλι
 Θα ντραπώ, vα πω φοβάμαι τη ζωή. Ναι θα πω θα βρέξω το κεφάλι
Ναι θα πω κι ας με κοιτούν οι άλλοι Να χτυπώ, καινούρια πόρτα το
πρωί. Δίχτυα ήταν τα χρόνια και τα τράβηξα, κι όσα σπαρταρούσανε
τ' ανάδειξα Σ' έρωτες κι αγάπες μεσολάβησα, δίχτυα μου βαριά.
 Δίχτυα ήταν τα χρόνια κι ήπια θάλασσα, κι όμως κάτι αιώνια δε τα
χάλασα Τρύπια παντελόνια πάμε γι' άλλα σαν, σαν μικρά παιδιά.
Ναι θα πω στους άλλους είπα όχι Ναι θα πω αφού η καρδιά μου
 το 'χει Ν' αγαπώ, μπορεί να το 'χει κι η ψυχή. Δίχτυα ήταν τα χρόνια
 και τα τράβηξα, κι όσα σπαρταρούσανε τ' ανάδειξα Σ' έρωτες κι
αγάπες μεσολάβησα, δίχτυα μου βαριά. Δίχτυα ήταν τα χρόνια κι ήπια
θάλασσα, κι όμως κάτι αιώνια δε τα χάλασα Τρύπια παντελόνια πάμε
γι' άλλα σαν, σαν μικρά παιδιά. Δίχτυα ήταν τα χρόνια καρδιά μου, κι
έσταζε ομορφιά άπιαστο δελφίνι η χαρά μου, που 'χα συντροφιά. Δίχτυα
 ήταν τα χρόνια κι ήπια θάλασσα, κι όμως κάτι αιώνια δε τα χάλασα
Τρύπια παντελόνια πάμε γι' άλλα σαν, σαν μικρά παιδιά. Ναι θα πω αφού
 το ξέρω πάλι Ναι θα πω και με μονό σανδάλι Θα ντραπώ να πω φοβάμαι τη ζωή.

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (11-9-2012) GOIN THROUGH, ΠΑΣΧΑΛΗΣ -ΟΤΑΝ ΠΗΓΑΙΝΑΜΕ ΜΑΖΙ ΣΧΟΛΕΙΟ (ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ)


Πράσινο θρανίο, μπλε στυλό, εμπριμέ το βιβλίο τριάντα μαθητές, τρεις σειρές, δύο δύο περάσαν οι σκέψεις μα δεν είπαν αντίο Για θυμήσου, τη διπλανή σου δυνατά στην αυλή τη φωνή σου τα πρώτα μας πάρτυ , κάπου το Μάρτη κι η πρώτη γυναίκα μαζί στο κρεββάτι Όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο καθόσουνα στο διπλανό θρανίο κι όταν μου έδινες το βιβλίο μου λεγες σ΄ αγαπώ Στης γειτονιάς το κοντινό παρκάκι έπαιζες πάντα σαν μικρό παιδάκι κι όταν φιλιόμασταν στο παγκάκι μου λεγες σ αγαπώ Τώρα γράφω για σένα , κι όλα είναι βγαλμένα απ, την ψυχή μου σε σένα, στο μυαλό μου ολοένα η μορφή σου σε μένα, όπως τότε σχολείο μου χες πει για αστείο , δεν θα γράψεις για μένα Είμαι πάλι κοντά σου, μ ένα στίχο δείχνω δεν ξεχνάω ότι βρίσκω ανεκτίμητο είναι συγκινητικό είμαι κοντά σου εγώ ετσι απλά σ αγαπώ, έτσι απλά σ αγαπώ Τώρα πια δεν πηγαίνουμε μαζί σχολείο τώρα πια δεν καθόμαστε στο ίδιο θρανίο τώρα πια δεν μου δίνεις το βιβλίο όμως και τώρα αν σε δω θα σου πω σ αγαπώ Θυμάσαι σου χα πει θα σου γράψω μια μέρα ένα τραγούδι να τα ακούς και να το νιώθεις στον αέρα έκανες πολλά για μένα και γι αυτό νομίζω ήρθε η ώρα να σου πω ευχαριστώ Μα τώρα αγάπη μου πέρασαν χρόνια δεν ήταν παρά μόνο μια εικόνα που έχει μείνει μες την καρδιά μου να μου λέει σ΄ αγαπώ Μα κάποια μέρα θα ρθεις πάλι πίσω τα δυο γλυκά σου χείλη να φιλήσω κι όταν αγάπη μου σε ρωτήσω θα μου πεις σ αγαπώ Όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο την πρώτη ώρα πάντα κάναμε σκασιαρχείο βόλτες στη βροχή στο κρύο κι όταν πηγαίναμε στην τάξη στο ίδιο θρανίο Στο ίδιο βιβλίο που μου γραψες σ αγαπώ το κρατώ δεν ξεχνώ κάθε ιστορία γέλια φασαρία , δεν μας ένοιαζε η φυσική κι η γεωμετρία εμείς είχαμε βρει τη δικιά μας χημεία Θα θυμάμαι πάντα το πρώτο μου δάκρυ όταν σε πρωτοφίλησα στης αυλής την άκρη φοβόσουνα , κρυβόσουνα γιατί ήσουνα πρωτάρα μα είχες την τιμή να σαι η πρώτη του Τάρα Τώρα σε συνάντησα σε κοίταξα και σάστισα γύρισα σελίδα το παρελθον νοστάλγησα μου θύμισες πως είναι ν αγαπάς σαν τρελαμένος θα χεις πάντα ένα κομμάτι μου κι αυτό πάρε σαν τέλος Και η αγάπη μας θα ζήσει αιώνια δεν θα τη σβήσουνε ποτέ τα χρόνια κι όταν γεράσουμε πια ακόμα θα μου λες σ ΄αγαπώ

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (10-9-2012) ΑΝΝΑ ΒΙΣΣΗ-ΤΥΡΑΝΝΙΕΜΑΙ


Έτσι λέω και στο τέλος πάντα κλαίω και απογοητεύομαι
στην απουσία σου παιδεύομαι κάθε προσπάθεια να σωθώ
 απ' τη σκιά που με τυλίγει στο ίδιο ψέμα με γυρνάει σε
καταθλίψεις καταλήγει Τυραννιέμαι είμαι χάλια μακριά σου
πάλι τρέχω να ξεφύγω απ' τη σκιά σου είμαι ένα με το χώμα
 όλα έχουν μαύρο χρώμα Τυραννιέμαι με έχει η αγάπη κουρελιάσει
δεν αντέχω σκότωσέ με να περάσει είμαι ένα με το χώμα για χατίρι
σου είμαι λιώμα τυραννιέμαι Που θα πάει πουθενά δε σταματάει αυτο
καταστρέφομαι το ξέρω μα δεν αντιστέκομαι στον εαυτό μου έχω
 κλειστεί και όλο το κόσμο νιώθω ξένο ούτε πεθαίνω ούτε ζω είμαι εδω
 και περιμένω Τυραννιέμαι είμαι χάλια μακριά σου πάλι τρέχω να ξεφύγω
 απ' τη σκιά σου είμαι ένα με το χώμα όλα έχουν μαύρο χρώμα Τυραννιέμαι
 με έχει η αγάπη κουρελιάσει δεν αντέχω σκότωσέ με να περάσει είμαι ενα
με το χώμα για χατίρι σου είμαι λιώμα Το γύρο του κόσμου κάνω στο δωμάτιό
 μου στο τοίχο γράφω την κάθε μέρα που περνάει εχω χάσει τη ψυχή μου το
 μυαλό τη διάθεσή μου δε θέλω να ζω

Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (9-9-2012) ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΒΑΝΔΗ-ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ


Στίχοι-Μουσική: Φοίβος

 Μια ζωή δίχως εκπλήξεις βαρετή μ'επαναλήψεις μια ζωή ταινία που
 έχεις δει δίχως ανατροπές βδομάδα δίχως Σάββατα και Κυριακές Μα
 όταν ειμ' αγάπη μου μαζί σου στην αυλή του παραδείσου κάπου ανάμεσα
 στ' αστέρια στη φωλιά απ' τα δυό σου χέρια και κουρνιάζω σαν σπουργίτι
τίποτ' άλλο δε μου λείπει τίποτ' άλλο δε ζητάω Θέε μου πόσο σ' αγαπάω και
 τα βλέφαρά μου κλείνω και προσεύχομαι να μείνω για πάντα εδώ Μια ζωή
που έχει κουράσει σαν ν' ακούς την ίδια φράση μια ζωή προβλέψιμη πολύ σαν
ν' ακούς ξανά το ίδιο ανέκδοτο για εκατοστή φορά

Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2012

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (1-9-2012) ΦΟΙΒΟΣ ΔΕΛΗΒΟΡΙΑΣ - ΚΑΘΕ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ (ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ)


Κάθε Σεπτέμβρη θα γυρνάς απ' το χωριό σου και μόνο απ' τ' άσπρα μέρη κάτω απ' το μαγιό θ' αναγνωρίζω το κορμάκι το δικό σου που τους χειμώνες το κοιτάζω μόνο εγώ Και τι έχει ο ήλιος που δεν έχω να σου δώσω αυτός τη νύχτα κλείνει εγώ μένω ανοιχτός κι αν καταφέρω και το πάγο σου τον λιώσω κάθε Σεπτέμβρη θα γεμίζουν όλα φως Κάθε Σεπτέμβρη θα δαγκώνεις ένα μήλο κι εγώ θα κάθομαι να βλέπω σαν Αδάμ τον πειρασμό να σε τυλίγει σαν το φύλλο και να μου κάνει την καρδιά μου Γης Μαδιάμ