Μέσα στο τζάκετ μου σκυφτός
γραμμή Βικτώρια Πειραιά
καθώς στριγγλίζουν οι γραμμές
κάτι μου καίει τα σωθικά
Οι φίλοι μου μου το ‘χαν πει
ξέχνα ρε Μπίλι τη Φανή
όσο και να το θέλεις πια
δεν πρόκειται να ξαναρθεί
Φριχτές οι φάτσες γύρω μου
και με κοιτούν ειρωνικά
όπως με κοίταζε κι αυτή
πριν από μερικά λεπτά
Οι φίλοι μου μου το ‘χαν πει
ξέχνα ρε Μπίλι τη Φανή
όσο και να το θέλεις πια
δεν πρόκειται να ξαναρθεί
Στο σπίτι ο δρόμος σκοτεινός
παραπατάω στα σκαλιά
μες στο δωμάτιο μοναχός
κι ο Ντίλαν να μου τραγουδά
Οι φίλοι μου μου το ‘χαν πει
ξέχνα ρε Μπίλι τη Φανή
όσο και να το θέλεις πια
δεν πρόκειται να ξαναρθεί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου