Λένε
πως σ’ είδαν να γυρίζεις
νύχτα
την άσφαλτο να σκίζεις
λένε
πως ζεις ευτυχισμένη
και δεν θυμάσαι
εδώ ποιος μένει
Λένε
πως βγαίνεις με γνωστούς μας
Λένε
πως καις τους εαυτούς μας
μέσα
στο συρφετό του κόσμου
ζήσε εσύ
κι ο καημός δικός μου
Λίγη καρδιά
να ‘ξερα να βάλω
λίγη καρδιά
στο κορμί σου επάνω
λίγη καρδιά
και μια στάλα μνήμη
λίγη
μήπως στη διαδρομή σου
τύχει
και θυμηθείς ποια ήσουν
Λένε
πως σ’ είδαν να χορεύεις
νύχτα
με τη φωτιά να παίζεις
σπίρτο
στα μάτια όλου του κόσμου
μα δε σε καίει
ο πυρετός μου
Λένε
πως σ’ είδαν ζαλισμένη
Λένε
με τ’ άστρα αγκαλιασμένη
ζήσε
ο ουρανός σού ανήκει
ξέρω εγώ
μια ζωή στο νοίκι
Άκουσε
πώς χτυπάει άκουσε
απ’ τα βάθη μου έρχεται
και με κυβερνά
Άγνωστος
ξέρω είναι άγνωστος
ήχος πια για σένανε
μα είναι η καρδιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου