και κάθε μέρα βρίζεις και γελάς
με πικραίνεις σαν ξένο με κοιτάς
και στο ρέμα με τραβάς
Δεν είσαι κείνη που `χα γνωρίσει
κι ήτανε σφάλμα να σε παντρευτώ
με προδίνεις και πρέπει να σε βρει
τιμωρία σοβαρή
Έχεις αλλάξει και μ’ έχεις κάψει
την προσβολή σου δε θα τη δεχτώ
δε σ’ αντέχω κυρά μου δε βαστώ
και το δρόμο μου τραβώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου