Περνάγαμε ωραία
μ' εκείνη την παρέα
τα γέλια μας χαλούσαν τις βραδιές
και στρίβαμε τσιγάρα
σαν καραβιού φουγάρα
και μοιάζαν οι καπνοί μας προσευχές
Ουσίες, ουσίες κι οινοπνεύματα
κι άρχισαν να ξεντύνονται
μες στο μυαλό τα πνεύματα
Τα χρόνια τα μοιραία
τα φάγαμε παρέα
απάνω σε κρεβάτια κι αγκαλιές
κι αυτό που τώρα ζούμε
σαν άρωμα να πούμε
που βγάζουν δυο χιλιάδες πασχαλιέςΚΩΣΤΑ
