ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (28-2-2010)

Που να βρω μια να σου μοιάζει
Κωστής Μαραβέγιας
Μουσική/Στίχοι: Μαραβέγιας Κωστής

Είπα και γω για να ξεχαστώ
να βρω μιαν άλλη να ερωτευτώ
Ως το πρωί σε κλαμπ και μπαρ
Πήγα σε γυμναστήρια και σε χαμάμ

Πόσες ξανθές μελαχρινές
Χαρούμενες και μελαγχολικές
Πρασινομάτες ζωηρές
Φρικιά θεούσες τρέντυ λαϊκές

Μα... που να βρω μια να σου μοιάζει
Την ζωή μου έχεις χαράξει
Κι έχω τούτο το μαράζι
Πώς να βρω μια να σου μοιάζει

Είπα ν’ αλλάξω προορισμό
Να ταξιδέψω μήπως και συναντηθώ
Με το άλλο άλλο μου μισό
Που στην Αθήνα δεν μπορώ να βρω

Πήγα σε μέρη εξωτικά
Μεγαλουπόλεις και μικρά χωριά
πόσες Σουηδέζες Πατρινές
Κινέζες Ιρανές Θεσσαλονικές

Μα... που να βρω μια να σου μοιάζει
Την ζωή μου έχεις χαράξει
Κι έχω τούτο το μαράζι
Πώς να βρω μια να σου μοιάζει

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (27-2-2010)

Για ένα tango

Αλεξίου Χάρις

Μουσική/Στίχοι: Χάρις Αλεξίου

Τα λεφτά μου όλα δίνω για ένα tango
κι ένα άγγιγμά σου κάτω από το τραπέζι

αδιάφορα τριγύρω μου να κοιτώ
στο γυμνό λαιμό μου το χέρι σου να παίζει

Τα λεφτά μου όλα δίνω για μια βραδιά
για ρομαντικές φιγούρες πάνω στην πίστα
να παραμερίζουν όλοι από τη φωτιά
που θα στέλνει το κορμί μας στο πρίμα βίστα

Τα λεφτά μου όλα δίνω για μια ζημιά
που θα κάνει άνω κάτω τη λογική σου
θέλει τρέλα η ζωή μας και νοστιμιά
άμα θες να βρεις τις Πύλες του Παραδείσου

Μια γυναίκα, ένας άντρας κι ένας θεός
ένας έρωτας θεός να μας σημαδεύει
να σου δίνω τα φιλιά στων κεριών το φως
και να παίρνω αυτά που ο νους μας απαγορεύει

Τα λεφτά μου όλα δίνω για ένα tango...

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (26-2-2010)

Τελευταία φορά (Αντίθετο ρεύμα)
Πρωτοψάλτη Άλκηστις
Μουσική/Στίχοι: Χριστοδουλόπουλος Γιάννης/Γούνας Γιάννης

Σ’ ένα χαρτί όλες οι πληγές
τις έγραψα για να ‘ναι καθαρές
με κόκκινο βάζω αυτές που έχω από σένα
Έχω γεμίσει πολλές σελίδες
κι εσύ μου λες να έχω ελπίδες
ν’ αγαπηθούμε απ’ την αρχή
δε θα τ’ αφήσω να συμβεί

Τελευταία φορά τα δικά σου σκαλιά
ανεβαίνω και φτάνω στο τέρμα
πάλι φεύγω από ‘δω μ’ ένα βήμα αργό
κι οδηγώ στο αντίθετο ρεύμα

Τ’ όνειρο τρέχει σαν το νερό
αχ και να ήταν καθαρό
δε φταις εσύ ούτε κι εγώ η μοναξιά μας φταίει
Του καθενός μας η καρδιά
άλλα τραγούδια λέει κρυφά
μη με μαλώνεις σαν παιδί
τώρα μαθαίνω απ’ τη ζωή

Τελευταία φορά τα δικά σου σκαλιά
ανεβαίνω και φτάνω στο τέρμα
πάλι φεύγω από ‘δω μ’ ένα βήμα αργό
κι οδηγώ στο αντίθετο ρεύμα

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (25-2-2010)

Δεν ζητάω πολλά
ΚωστήςΜαραβέγιας


Ξανάρθες ξημερώματα
Πριν σβήσουνε τ’ αστέρια
Και πριν προλάβω να σε δω
Με πήρανε αιχμάλωτο ξανά
τα δυο σου χέρια

Ξανάρθες ξημερώματα
Και πάλι μεθυσμένη
λες και δεν έχει το πρωί
για την αγάπη σου στιγμή και με το φως
πεθαίνει

Δε ζητάω πολλά
όλα αυτά που μου λες στο σκοτάδι
να τα πεις μία φορά
με το φως το πρωί κι ένα χάδι

Ξανάρθες ξημερώματα
κι όλο και με φιλούσες
κι όλη την ώρα έψαχνα
να δω μέσα στα μάτια σου μα εσύ
δεν με κοιτούσες

Ξανάρθες ξημερώματα
Και πάλι μεθυσμένη
λες και δεν έχει το πρωί
για την αγάπη σου στιγμή και με το φως
πεθαίνει

Δε ζητάω πολλά
όλα αυτά που μου λες στο σκοτάδι
να τα πεις μία φορά
με το φως το πρωί κι ένα χάδι

TO ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (24-2-2010)

Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Πρώτη εκτέλεση: Δέσποινα Ολυμπίου & Μιχάλης Χατζηγιάννης ( Ντουέτο )

Μη, τ' αστέρια μη κοιτάς..
Μη, γι΄αγγέλους μη μιλάς..
Στις μεγάλες λεωφόρους που περνάς
η αγάπη κάπου κρύβεται για μας.

Μες στα δύσκολα εσύ να μου γελάς,
μες στα δύσκολα εσύ να με κρατάς,
με τον πόνο εσύ να μ' αγαπάς,
ο παράδεισος δεν φτιάχτηκε για μας..

Μη,στον ήλιο μη πετάς,
μη,στο άπειρο μη πας
Μες στο κόσμο,στα βαγόνια του μετρό
η αγάπη είναι εδώ που σ' αγαπώ..

Μες στα δύσκολα εσύ να μου γελάς,
μες στα δύσκολα εσύ να με κρατάς,
με τον πόνο εσύ να μ' αγαπάς,
ο παράδεισος δε φτιάχτηκε για μας..

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (23-2-2010)

Ξύπνησα μες στον ύπνο μου κι άκουσα δυο φωνές
Η μία μου 'πε ξέχνα τη και πάψε πια να κλαις
Μα η άλλη ήταν η δικιά σου μέσα απ' του ύπνου, του εφιάλτη οι γραμμές
Μου 'λεγε αγάπη μου κοιμήσου
θα 'μαι κοντά σου όταν με θες
Τα χρόνια είν' αμέτρητα μα είν' η ζωή μικρή
Συνήθισα να σ' αγαπώ συνήθισες και συ
Μα είναι τα χρόνια ένα δοχείο ένα φτηνό ξενοδοχείο για δυο στιγμές
Για να χωράει κάπου ο πόνος τις νύχτες όταν μένω μόνος
Τις σιωπές μου να μετράω να σε θυμάμαι όταν πονάω να μου λες
Θα 'μαι κοντά σου όταν με θες
Το παραμύθι τελείωσε κι αρχίζει η ζωή
Αχ να 'ταν η αλήθεια σου σαν ψέμα αληθινή
Τι να την κάνω τη ζωή μου στο παραμύθι θα τη ρίξω να πνιγεί
Να παραμυθιαστεί η ψυχή μου να σε πιστέψει πάλι απ' την αρχή
Να σε πιστεύει όταν μ' αγγίζεις τις νύχτες όταν ψιθυρίζεις
Όταν λες θα 'μαι κοντά σου όταν με θες

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (22-2-2010)

Το ταγκό της Νεφέλης

Αλεξίου Χάρις

Μουσική/Στίχοι: McKennitt Loreena/Αλεξίου Χάρις

Το χρυσό κουρέλι
που στα μαλλιά της φόραγε η Νεφέλη
να ξεχωρίζει απ’ όλους μες στ’ αμπέλι
ήρθανε δυο μικροί, μικροί αγγέλοι
και το κλέψανε

Δυο μικροί αγγέλοι
που στα όνειρά τους θέλαν τη Νεφέλη
να την ταΐζουνε ρόδι και μέλι
να μη θυμάται, να ξεχνάει τι θέλει
την πλανέψανε

Υάκινθοι και κρίνα
της κλέψαν το άρωμά και το φοράνε
κι οι έρωτες πετώντας σαϊτιές
την περιγελούν

Μα ο καλός ο Δίας
της παίρνει το νερό της εφηβείας
την κάνει σύννεφο και τη σκορπά
για να μη τη βρουν

Λα, λα, λα...

Δυο μικροί αγγέλοι
που στα όνειρά τους θέλαν τη Νεφέλη
να την ταΐζουνε ρόδι και μέλι
να μη θυμάται, να ξεχνάει τι θέλει
την πλανέψανε

Λα, λα, λα...

Το χρυσό κουρέλι
που στα μαλλιά της φόραγε η Νεφέλη
να ξεχωρίζει απ’ όλους μες στ’ αμπέλι
ήρθανε δυο μικροί, μικροί αγγέλοι
και το κλέψανε