Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 29-3-2010


Στίχοι: Σαράντης Αλιβιζάτος
Μουσική: Μάριος Τόκας
Πρώτη εκτέλεση: Κωνσταντίνα
Άλλες ερμηνείες: Δημήτρης Μητροπάνος

Θάλασσες, μέσα στα μάτια σου θάλασσες
και με ταξίδευες, σαν το καράβι κι έλεγες:
Θα σ' αγαπώ με τα καλοκαίρια
με τρικυμίες και με βροχές
με μαξιλάρι τα δυο μου χέρια
θα ονειρεύεσαι ό,τι θες

Ένα ποτήρι θάνατο θα πιω, απόψε να μεθύσω
Τα καλοκαίρια πες μου πώς μπορώ
μονάχη* μου να ζήσω
Ένα ποτήρι θάνατο θα πιω απόψε να μεθύσω
σε μονοπάτι αδιάβατο θα βγω,
θα βγω να σε ζητήσω
*[Μητροπάνος: μονάχος]

Θάλασσες, μέσα στα μάτια σου θάλασσες
και με ταξίδευες, σαν το καράβι κι έλεγες:
Θα σ' αγαπώ, μη μου συννεφιάζεις
σαν αμαρτία και σαν γιορτή
Μάθε στα μάτια μου να διαβάζεις
όσα** με λόγια δε σου 'χω πει
**[Μητροπάνος: ό,τι]

Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

TO ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (28-3-2010) ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΑ ΑΔΕΛΦΕ ΜΟΥ!


Στίχοι: Γιάννης Δόξας
Μουσική: Κυριάκος Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Αντώνης Ρέμος

Έφυγα από το σπίτι μου
μια μέρα με μπελάδες.
Ήμουν σχεδόν 18,
κι είπα να βρω λογαριασμό,
μακρυά απ' τους καυγάδες.

Διάλεξα ένα φορτηγό,
με ξύλα φορτωμένο.
Μάλωσα με τον οδηγό,
γιατί με φώναζε μικρό.
Συνέχισα με τραίνο.

Έχω μάθει να κοιμάμαι,
με την πόρτα ανοιχτή.
Δε φοβήθηκα ποτέ μου,
και θ'ανοίξω άγγελέ μου
τη χρυσή σου φυλακή.
Κοίτα εσύ να με προσέχεις
κι ασ'την πόρτα ανοιχτή,
δεν αλλάζω πια το δρόμο
κι έχω πει στον ταχυδρόμο
πως θα μείνουμε μαζί.

Μπήκα στον ήλιο τον καυτό
κι ήπια νερό μ' αλάτι.
Πάλεψα μ' όλους τους ληστές
κι έκανα λάθος προσευχές
σε δανεικό κρεβάτι.

Είδα την άκρη του γκρεμού
μα μου 'γινε συνήθεια.
Να μη θυμώνω τους θεούς,
να κάνω φίλους τους εχθρούς,
ν' αλλάζω την αλήθεια.

Έχω μάθει να κοιμάμαι,
με την πόρτα ανοιχτή.
Δε φοβήθηκα ποτέ μου,
και θ'ανοίξω άγγελέ μου
τη χρυσή σου φυλακή.
Κοίτα εσύ να με προσέχεις
κι ασ'την πόρτα ανοιχτή,
δεν αλλάζω πια το δρόμο
κι έχω πει στον ταχυδρόμο
πως θα μείνουμε μαζί.

Σάββατο 27 Μαρτίου 2010

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ( 27-3-2010)


Στίχοι: Σαράντης Αλιβιζάτος
Μουσική: Μάριος Τόκας
Πρώτη εκτέλεση: Κωνσταντίνα
Άλλες ερμηνείες: Γιάννης Πάριος

Θέλω να κρύψω την αλήθεια
πως με είχες όλη νύχτα
την τρελή [τον τρελό] στην αγκαλιά σου
και ο ιδρώτας της αγάπης είχε κάτι από φωτιά.
Θέλω να κρύψω πως ξημέρωνε
και ήμουνα ακόμα στα φιλιά σου
και πως μου κάρφωσες τον ήλιο
πριν σ' αφήσω στα μαλλιά.
[... και πως σου κάρφωσα τον ήλιο
πριν να φύγω στα μαλλιά.]

Μα το σημάδι στο λαιμό μου απ' τα φιλιά σου
θα μαρτυράει πως με είχες αγκαλιά σου
μα το σημάδι στο λαιμό μου που θα μένει
θα μαρτυράει πως δεν είμαστε δυο ξένοι.

Θέλω να σβήσω [να κρύψω] στο κορμί μου
τις γραμμές από τα χέρια
που σφιχτά [γλυκά] με τυραννούσαν
κι αυτή τη φλέβα που χτυπούσε όλη νύχτα στο λαιμό.
Θέλω να σβήσω [να κρύψω] όσα είπαμε την ώρα
που από πόθο σε ζητούσα
και πως με κάρφωσες απόψε
σ' ένα διάφανο σταυρό.
[... και πως χανόμουνα απόψε
σ' ένα δρόμο αμαρτωλό.]


Σημ.: Μέσα σε αγκύλες οι παραλλαγές της ερμηνείας του Πάριου.