Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014

Stavento ft.Βιολέττα Νταγκάλου- Για σένα που λατρεύω (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 29-12-2014)




Τι με ρωτάς μη με ρωτάς, κοίτα τα μάτια μου να μάθεις
ότι νιώθεις, ότι νιώθω το 'χω πάθει, θα το πάθεις
παραμένω σταθερός σ' ότι φέρνει ο καιρός
κάνεις τσάρκες στο μυαλό μου σταθερά κι ανελλιπώς
ειδικώς να ξέρεις σε γουστάρω στο μυαλό μου αν σε φέρω
μόνο πίνω και ραπάρω, δες φοράω το πιο καλό χαμόγελό μου
και ξεφεύγω απ' τα τραγούδια τα βαριά και τα μελό μου…

Αν ότι λέγεται στην πράξη γίνεται
τότε η αγάπη φλόγα που δε σβήνεται
φιλιά οι σφαίρες μας σ' όλα τα άδικα
στο πλάι μου αν είσαι εσύ πάει τρελάθηκα…

Εγώ να δεις εν μέσω δύσκολης εποχής
και σε μια κοινωνία περίσσιας ανοχής
αντοχής μηδενικής ψάξε άκρη να βρεις
και εγώ τη ψάχνω και στην άλλη ίσως με δεις…

Κινδυνεύω μες τον κόσμο αυτό περισσεύω
αν δεν έχω εσένα που λατρεύω
να 'σαι πάντα κοντά μου παλεύω
και χορεύω για 'σένα που λατρεύω…

Τα λόγια έχουν ουσία μόνο όταν γίνονται πράξεις
και απ' τα πολλά μόνο τα καλά κοίτα να αποστάξεις
δεν θα σ' αλλάξω, να μη μ' αλλάξεις
και στα βαθύτερά σου κοίτα να με εντάξεις.
γλυκές ρυτίδες να μου χαράξεις
όπως εκείνες που μου χάραξαν οι σχολικές μου τάξεις
να σε διδάξω, να με διδάξεις κι άμα χαθώ να τρέξεις να με ψάξεις

Άλλο μη μου μιλάς κοίτα να με φιλάς
μόνο έτσι θα με πας εκεί που λαχταράς
και όπου λαχταρώ αν σε φιλώ κι εγώ
μόνο η αγάπη μας όπλο στο κόσμο αυτό…

Η αγάπη μόνο σπάει οδοφράγματα
κι αλλάζει ουσιαστικά τα πράγματα
ευχή μου δική μου κι αν γίνει δική σου
τότε θα 'χουμε βρει το κλειδί του παραδείσου…

Κινδυνεύω μες τον κόσμο αυτό περισσεύω
αν δεν έχω εσένα που λατρεύω
να 'σαι πάντα κοντά μου παλεύω
και χορεύω για 'σένα που λατρεύω…

Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2014

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ- ΘΑΛΑΣΣΕΣ, ΕΝΑ ΠΟΤΗΡΙ ΘΑΝΑΤΟ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 27-12-2014)



Θάλασσες, μέσα στα μάτια σου θάλασσες
και με ταξίδευες, σαν το καράβι κι έλεγες
Θα σ' αγαπώ με τα καλοκαίρια
με τρικυμίες και με βροχές
με μαξιλάρι τα δυο μου χέρια
θα ονειρεύεσαι ότι θες

Ένα ποτήρι θάνατο θα πιω, απόψε να μεθύσω
Τα καλοκαίρια πες μου πως μπορώ
μονάχος μου να ζήσω
Ένα ποτήρι θάνατο θα πιω απόψε να μεθύσω
σε μονοπάτι αδιάβατο θα βγω,
θα βγω να σε ζητήσω

Θάλασσες, μέσα στα μάτια σου θάλασσες
και με ταξίδευες, σαν το καράβι κι έλεγες
Θα σ' αγαπώ, μη μου συννεφιάζεις
σαν αμαρτία και σαν γιορτή
Μάθε στα μάτια μου να διαβάζεις
ό,τι με λόγια δε σου 'χω πει